İçimde sana dair her şey
*Geç kalmışım varlığına.Sana dair yaşanmamış tüm güzelliklere isyan ederek, tüm gücümle yetişmeye çalışıyorum hayata,kaybedilmiş yitip giden zamana.
*Acısını çıkartmak istercesine, her an yanımda ol istiyorum.Kokunu içime çekerek uyumak, yepyeni günlere nefesinle uyanmak,evimi gülüşünle aydınlatıp,tüm dünyaya senin sesinle haykırmak,senin gözlerinle görmek,dokunduklarını hissetmek istiyorum.Sen olayım daima,ben ol istiyorum. Gittiğim yol çıkmaz olsun, yolun sonunda sadece sen ol istiyorum.
*Öyle savunmasız bir zamandı bulduğumda beni...Hayatımdaki herşeyin hiçe döndüğü,gözlerimin kararıp ellerimin titrediği,yalnızlığın anlamını kavramaya başladığım bir andı hayatıma girişin..Öyle planlı, hesaplı kitaplı,ince elenip sık dokunmuş,defalarca mantık süzgecincen geçirilmiş kararlarımdan değildi anlayacağın...Bir anda olup bitmişti herşey.Bir anlıktı. Öyle bir an ki defalarca aynı noktaya dönsem, defalarca aynı adımı atacağım ve attığım için gurur duyacağım bir an...
*Seni seviyorum demek hiç bu kadar anlamlı olmamıştı.Ne çok özlemişim bu cümleyi,ne çok sevdim sana seni seviyorum demeyi...O kadar çok seyimsin ki. Bazen gülüşlerim oluyorsun dost sohbetlerinde, bazen tutamadığım gözyaşlarım içime hasret düştüğünde.Yolda yürürken bir çocuğun bakışı,bir komşunun selamı bazen.Çaresizliğime çare,yaralarıma ilaç oluyorsun.
* Gözlerim yolda bekliyorum gelişini. Kapıdan girişinle herşey renklenip canlanıyor.Varlığım anlam kazanıyor dudakların boynuma değdiğinde.Gülüşüne teslim olup, bakışlarının ruhumu ele geçirmesini bekliyorum usul usul.Sende yokolmak, teninde yeniden kendimi bulmak...
*Bazı geceler gözlerimi tavana dikip uzun uzun düşünüyorum seni.Geçmişime yazamadığım adının her harfini, geleceğime kazımayı düşlüyorum.İçimde sessizce büyüyen kocaman bir sen yaratıyorum.Yalandan dolandan, yaşamın tüm hoyratlığından kurtarıp, yüreğimin en derin noktalarında gizliyorum seni.Hapsetmiyorum ama... Özgürlüklerin en güzelini,aşkların en içtenini sunuyorum ellerimle.İncitmesinler seni diye küçücük bedenimle siper oluyorum önünde...
*Çoğu zaman uzaktan izliyorum seni farkında değilsin. Yüzünde beliren her çizginin,bedeninin her duruşunun anlamını biliyorum.Hayatımın en zorlu, en uzun ama en güzel sınavısın sen.Herşeyden sıyrılıp kaçmak istediğimde bindiğim sandal, vardığım limansın.Kendi kendimle yaptığım savaşlarda, beni benden kurtaran kahramanım...Sevgilim,dostum,arkadaşım kısaca herşeyimsin.Canımsın,öyle laf olsun diye söylenilen canlardan değil.Canımdan bir parçasın.Acısıyla bütün bedenimi yokeden yürek sızım,kalp ağrımsın.
*Bana ‘’aşk-ım’’deyişin çınlıyor kulaklarımda.Ne kadar da doğru aşksın sen, aşkımsın.Üç harfle anlatılabilecek en güzel duygu,en güzel varlıksın.
*Aşkın varlığını inkar edip, aşığım diyenleri dikkate almadığım,aşkın kocaman bir yalandan ibaret olduğunu savunup farklı düşünenlere kızdığım günler geliyor da aklıma gülümsüyorum...Ne yaptın bana böyle?Nasıl yıktın bütün duvarlarımı?Kendi ellerimle yarattığım tek kişilik küçücük dünyamı nasıl ele geçirdin?Şikayet değil bu sevdiğim hayatımın en güzel yenilgisi. Bana rağmen sana yenilmek...
*Bak ne güzel demiş şair’’Yaşamak seninle bir başka zamanı,bir başka zamanda seni yaşamak...Herşeyden önce sen,elbette sen,mutlaka sen.İster uzaklarda ol ,ister yanıbaşımda dur.Sen ol yeter ki bu zaman içinde........Sen güneş kadar sıcak,tabiat kadar gerçek.Sen bahçelerde çiçek açtıran,sudan,havadan,güneşten yüce varlık.Sen o tek sevgi içimde,sen görebildiğim tek aydınlık.’’
*Tüm öğretilenlere inat,bütün kurallardan sıyrılıp yeni baştan yazıyorum seni.Hergün keşfe çıkan bir kaşif gibi,bambaşka yönlerini keşfetmenin heyecanını duyuyorum yüreğimde.Çocuk yönlerini keşfedip şenleniyor,kırgın yönlerini görüp inciniyorum.Öfkelerinle dalgalanıp,suskunluğunla duruluyorum.Bazen yönümü kaybediyorum sende.Uçsuz bucaksız bir okyanusun dalgasında ya da kimselerin yaşamadığı ıssız bir ormanın ortasında buluyorum kendimi.Çocuklar gibi korkup,irkiliyorum.O an gözlerimi kapatıp,göğsüne başımı dayıyor, kalbinin atışına yol alıyorum.Yolumu bulup sana varıyorum.
ben bir ada`nın değil,
bir kıtanın kaşifiydim.
yola çıkmışım bir kere
dönüşüm yoktu ama öyle
çok duraklıyordum ki,
geriye dönüp baktığımda,
başladıgım yerden bir kaç metre bile
uzaklaşamadığımı fark ediyordum....
üstelik menzilin ucundaki sen,
benden daha hızlı kaçıyordun..
*Yokluğunda sensizliğe hapsolmuş özlemlerim,bastırılmış duygularım,heyecanlarım,coşkularım doyasıya yaşanıyor bende bugünlerde.Seninle anlam kazanıyor nefes alışlarım.Rüzgar eskisi kadar üşütmüyor,güneş terletmiyor.Oysa ne kadar asiydim senden önce.Kırılmasın diye içimde kalan son umutlar, hırçınlığımın altına gizlemiştim en kırılgan yanlarımı.Şimdi tüm çıplaklığıyla önündeler.Bir çocuk gibi savunmasızım yanında.
*Geceleri sensizliği alıp koynuma uyuyorum çoğu zaman.İşte en zoru da bu.Yüreğimde sana dair yanan ateş varken, buz gibi yatağın koynuna uzanıp,yastıklara sensin diye sarılmak.Belki kokun kalmıştır diye umutlanıp, gömüp yüzümü yastıklara,sensizliğin sessizliğinde uykuya dalmak...
*Bazı geceler içime bir korku düşüyor,yüreğim sıkışıyor,gözlerim doluyor.Seni kaybetmek düşüncesi bile yüreğime ağır geliyor.Hiç gitme istiyorum.Senimi benden alma.Uyku tutmuyor,kalkıp bir sigara yakıyorum, gözlerim öyle uzaklara dalıyor.İçime çektiğim her dumanla biraz daha kanıma karışıyorsun.Ben kanıma karışmanı izliyorum.Sonra sabah oluyor.06:20 seni uyandırıyorum.Telefonda sesini duyduğum anda rahatlıyor uykuya dalıyorum.
*Yavaş yavaş biriktiriyorum seni yüreğimde.İçime sığmıyor taşıyorsun çoğu zaman.Ben kendi kabıma sığamazken, sığdırabilmek için seni yüreğime, daha büyük bir yürek yaratmak için çabalıyorum.Tüm dünyaya haykırmak istiyorum seni sevdiğimi,bilsinler istiyorum bende nasıl bir sen yetiştiğini...
• Birgün bitecek bu rüya biliyorum.Canımın ne kadar acıyacağını, nasıl bir boşluğa düşeceğimi bile bile sadece biraz daha yaşayabilmek için varlığını, görmezden geliyorum tüm gerçekleri.Biraz daha hissetmek nefesini, varlığını biraz daha sindirebilmek içime...Nasıl içim sızlıyor bilemezsin.Hergün yepyeni umutlarla başlayıp senli günlere,sensiz günleri düşünerek yüreğimde bin bıçak darbesiyle bırakıyorum kendimi gecenin en derin yalnızlığına.
*Sana dair hayaller kuruyorum bir çocuk masumluğuyla,o hayaller ki beni yaşama sımsıkı bağlıyor son zamanlarda.Annem gibi sarıyor ruhumu.Babam gibi arkamda duruyor, sarsılmıyor,devrilmiyor...
*Mühürledim seni kalbime,kurşunlar işlemez yüreğime...Bu şarkıyı mırıldanıyorum kendi kendime.Biliyorum ki yüreğimde sen olduğun sürece hiçbirşey yakmayacak canımı.Bir tek sen kırabilirsin.Bir tek sen yaralayabilirsin ve bir tek sen yaktığın zaman canımı,gözlerimden akan yaşlarda boğulacak öfke.Bir tek sen yaktığında diyebileceğim ‘’canın sağolsun’’...
*Yolunda engelin değil yoldaşın olmak,yüreğine dert değil derman olmak istedim.en büyük sırdaşın,arkadaşın...Biliyorum başaramadım hiçbirini.Başıboş,özgürdüm gözünde.Değildim aslında Tüm özgürlüklerim seninle sınırlı,tüm sınırlarımın başlangıcında da sonunda da sen vardın.Anlatamadım.Haykırmak istedim defalarca yapamadım.İçimdeki çocuk yanımı,acıyan yanımı gösteremedim.İçimde sevgiden yoksun kalan yarım duygularımla, sevilmek istediğim gibi sevdim seni.
*En kuytu zamanlarımda düşünüyorum.Girmesin hiç kimse hiçbir şey hayalinle arama.Doya doya hissedeyim,doya doya hayal edeyim,doya doya umut edeyim...Umutlarıma sarınıp aşayım sınırları.Sınırlar olmasın,engeller olmasın,ayrılık olmasın,gözyaşı olmasın.Aşk olsun sadece Aşk’ım olsun.
*Geçimsiz olduğum günlerde oluyor kimi zaman.Ne zaman içime ayrılığın ateşi düşse,sahne değişiyor,oyuncular değişiyor,ben değişiyorum,zifiri bir hüzün kaplıyor ruhumu,sahne uzuyor,oyun bitmiyor.Feryat etmek istiyorum ‘’bitsin bu oyun!’’ yapamıyorum,içime saklanıp, sıyrılıp tüm kalabalıklardan gözyaşlarımdan nehirler oluşturuyorum yüreğimde,yangınıma çare olsun diye.Olmuyor bir tek sen söndürebiliyorsun içimdeki yangınımı.Bir tek sen dindirebiliyorsun,bitmek bilmez sancılarımı...
*Ne koşullarla sevdim seni,ne sebeplerini aradım durdum.Hakedilmiş bir ödül de değildi Sadece sevdim,içimden geldiği gibi herşeye rağmen.Belki bu yüzden,gidersen eğer bir gün benden, Seni’mi aldığın için kızmayacağım sana.İçimde kalan acıyı, mutluluğunla taçlandırmanın heyecanını hissedeceğim biliyorum.Ama korkacağım da,birgün kendini yalnız hissettiğinde yanında olamamaktan,damlayan gözyaşlarına ellerimle dokunamamaktan,masumca yana eğilmiş boynuna destek olamamaktan...Acılarından, acılarına merhem olamamaktan.
*Necip Fazıl geldi aklıma.Ne güzel anlatmış beklemeyi beklenen şiirinde.Diyor ki;Issız odanda kış geceleri için ürperdiği demler beni an.De ki O'dur sarsan pencereleri,de ki rüzgar değil O'dur haykıran...
Alıntı……..
Konu: İçimde sana dair her şey 
Paz Şub. 22, 2009 2:19 am
