bir yalnızlık büyüttüm saksıda,
hiç ayırmadım yanımdan
ben ona su verdikçe o büyüdü içimde
onu büyütürken kendimi anlattım ona
bir masal gibi....
acıdı bana mutlu ol dedi,onla ol dedi
sonra boynunu büktü,sarardı,soldu....
o sırada sen geldin bana
belki en iyi arkadaşımı kaybettim ama seni aşkımı kazandım.
belki kötü bir arkadaşım ama onu hiç özlemedim
hatta seni ondan daha çok sevdim
aşkımızı suladık birlikte
kalbimizde tomucuklar açtı
ama sen o tomurcukları boynundan koparıp gittin...
şimdi yine eski dostum yalnızlıklayım
biliyormusun o senden daha vefalı
enazından senin gibi beni bırakıp gitmiyor....